Kultura organizacji stanowi ważny element w walce o sukces rynkowy. Świadczą o tym liczne przykłady firm działających w tej samej branży, o podobnej wielkości i kompetencjach kadry menadżerskiej, z których część odnosi sukcesy, a część „stoi w miejscu” lub bankrutuje.

Dopiero od niedawna dostrzeżono, iż przesądza o tym kultura organizacji, która decyduje o modelu zarządzania firmą. Obecnie zatem kulturę organizacji uznaje się za jeden z wyznaczników poziomu nowoczesności podmiotów gospodarczych. W tym zakresie polskie firmy dzieli od czołówki światowej jeszcze duży dystans. Jako pierwsze o kulturę organizacji zadbały krajowe spółki należące do międzynarodowych grup kapitałowych, a w ślad za nimi firmy notowane na giełdzie.

Proces doskonalenia kultury organizacji polega na badaniu (najczęściej poprzez rozmowy lub w formie ankietowej) obowiązującego w firmie systemu zachowań i reguł postępowania w sferze wykonywania władzy, zakresu wolności, sposobu komunikowania się, systemu nagradzania i karania oraz skali niepewności w kontaktach wewnętrznych. Następnie dokonuje się interpretacji otrzymywanych wyników z punktu widzenia cech istotnych dla firmy, np. takich jak: nastawienie na innowacyjność, podejmowanie ryzyka, gotowość na zmiany, budowanie wyniku finansowego, umiejętność pracy zespołowej, stabilność działania, lojalność pracowników, itp. W efekcie określa się słabe ogniwa kultury organizacji i w dyskusji z kadrą menadżerską proponuje rozwiązania korygujące.